خسته نباشید آقای دیپلمات
این روزها هم نامش بر سر زبان‌هاست و هم لبخندش در اذهان. او که مرد نخست دیپلماسی کشور است روزهای سخت، پرکار و سرنوشت‌سازی را پشت سر می‌گذارد و قطعا نامش در تاریخ ثبت خواهد شد. محمدجواد ظریف ـ وزیر امور خارجه کشورمان به‌جا در این مسند قرار گرفته است و در کارکشتگی او در عرصه روابط بین‌الملل شکی نیست.
شاید بهترین تعبیر درباره محمدجواد ظریف، تعبیری باشد که کسینجر، مشاور امنیت ملی سابق ایالات متحده آمریکا درباره وی داشته است. کیسینجر یک جلد از کتابی که چندی پیش نوشته است را به ظریف هدیه داده و در صفحه نخست آن نوشته است: تقدیم به دشمن قابل احترام، ظریف.
ظریف دیپلماتی دارای تجربه و اعتبار است و این اعتبار چه در عرصه داخلی و چه عرصه جهانی غیر قابل انکار است. شاید بر همین اساس نشریه تایم او را به عنوان یکی از چهره‌های برتر جهان انتخاب کرد و شاید از همین منظر باشد که وی لزومی به اثبات خود نداشته باشد. ظریف این روزها با نوع برخورد و مدیریتش در عرصه جهانی نشان داد که می‌توان در عین حفظ عزت و اقتدار، با روشی غیرقهری نیز از حقوق خود دفاع کرد. او به کاری که باید بکند، کاملا آگاه است. می داند که مسیر آسانی پیش رویش نیست اما روش طی کردن این مسیر را می داند.
او در کنار جدیت در کارش، باب دیپلماسی عمومی را نیز به خوبی گشوده است و با حضور پررنگ در دنیای مجازی ارتباطش با مخاطبان را حفظ کرده است او اساسا به شفافیت اعتقاد دارد و معتقد بوده است باید از پتانسیل شبکه های اجتماعی نیز بهره برد..
ظریف را لباس پوشیدنش، لبخندش، حضور مداومش کنار مخاطبان، ادب و نزاکتش و احترامی که مدام در گفتار و رفتارش به همراه دارد، سخنوری و تسلط بر واژگانش و همه و همه از سایرین متمایز کرده است. او می‌داند چه می‌کند و در واقع کاربلد است. رسانه‌های جهان، دیپلمات ها و آنهایی که با او حشر و نشر داشته اند، ظریف را فردی «خوش صحبت، منطقی، مستحکم و نرم خو» می دانند که راه و رسم دیپلماسی را به خوبی بلد است. مثلا یک دیپلمات ارشد غربی در مورد وزیر امور خارجه مان می گوید: «در مذاکراتی که ظریف شرکت داشت، همه تلاش خود را می‌کرد تا طرفین به راه‌های روشن و هوشمندانه برسند.» یا مثلا خبرگزاری رویترز در مطلبی وزارت «ظریف» بر امور خارجه ایران را انتخابی معنادار دانست و عنوان کرد: «اگر حسن روحانی رئیس جمهور منتخب ایران، در پی بهبود روابط خارجی ایران با غرب است، انتخاب محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه بهترین انتخاب است.»
بسیاری او را دیپلمات نرم خو می‌خوانند و معتقدند ظریف با همین لبخندها گاهی در جلسات مذاکره بگونه‌ای جدیت به خرج می‌دهد که باورش برای کسانی که او را همواره با لبخند دیده‌اند شاید سخت باشد. او دقیقا می‌داند کجا باید اخم کند، کجا لبخند بزند، کجا سکوت کند و کجا قاطع سخن بگوید.
او خطیبی تواناست تا جایی که بعد از سخنرانی اش در سازمان ملل متحد (پس از اولین قطعنامه علیه ایران) روش سخنرانیش برای دیپلمات های انگلیسی تدریس شد.
ظریف آرام، متین و سنجیده حرف می زند، هیجان زده نمی شود، صدایش جز به ضرورت متنی از حدی بالاتر نمی رود. او این ساعات در حال رقم زدن بخش مهمی از تاریخ معاصر جمهوری اسلامی ایران است. شاید تنها محمدجواد ظریف با تسلطش بر امور می توانست چندین کشور مطرح دنیا را پای میز مذاکرات بنشاند و نگه دارد. او فردی باهوش است و ثمره این میزان تجربه و تسلطش حفظ منافع ایران خواهد بود.
باید به او خسته نباشید گفت برای همه تلاش های شبانه‌روزی و دقت نظرش. خسته نباشید آقای دیپلمات. با وجود همه توهین‌ها و علی رغم همه فشارها نشان دادید که از هدفتان برای حل دیپلماتیک مسائل کشور عقب نمی‌نشینید. عمل شما نشان داد نیاز امروز جامعه عمل مردان کاردان در عرصه اجراست و نه کسانی که همه چیز را در چنبره شعارهای پوپولیستی نابود کردند. شما شعار ما می‌توانیم را محقق کردید و باید به احترام شما و تلاش‌هایتان تمام قد ایستاد. خسته نباشید آقای دیپلمات.
نظرات شما عزیزان:
خدا قوت به تمام مسئولین کشور عزیزم....
ان شالله هر کاری میخواهند انجام بدهند ... اما مشکلات این مردم تورم.. بیکاری ازدواج..ومعیشت آنان را نیز بر طرف کنند.
موفق باشید.
موضوعات مرتبط: اجتماعیسیاسیاقتصادینظامی
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: